„Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni (…), będziemy sami sobą rządzili. (…) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało. (…)” – napisał Jędrzej Moraczewski w 1918 roku.
11 listopada – święto niepodległości upamiętnia odzyskanie przez nasz kraj wolności po 123 latach niewoli.
Zostało ustanowione na mocy ustawy z dnia 23 kwietnia 1937 roku. Przed wybuchem II wojny światowej odbyły się zaledwie dwie takie uroczystości.
Zniesiono je 22 lipca 1945 roku, na mocy ustawy Krajowej Rady Narodowej.
Święto Niepodległości obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL ustawą z 15 lutego 1989 pod nazwą „Narodowe Święto Niepodległości”.
Dzień 11 listopada, który stał się świętem niepodległości jest datą symboliczną.
Odnosi się do terminu zakończenia I wojny światowej poprzez zawarcie układu rozejmowego w Compiègne, pomiędzy państwami Ententy i Cesarstwem Niemieckim. Związane jest również z powrotem do Warszawy marszałka Józefa Piłsudskiego, który wcześniej przebywał w niewoli w Magdeburgu (10 listopada).
Odzyskanie przez Polskę niepodległości zostało ogłoszone przez Radę Regencyjną już 7 października 1918 roku. 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo podległych jej wojsk polskich.
Polska odzyskiwała niepodległość stopniowo, a sam wybór tego konkretnego dnia jest wynikiem arbitralnej decyzji władz II RP, po śmierci Józefa Piłsudskiego.
Opracowała
Joanna Łaźniowska